Arcanic – Mαγεία στα Ελληνικά!

Όπως ξεκαθαρίσαμε στο εισαγωγικό άρθρο, η Γουίκα είναι μία θρησκεία βασισμένη στην φύση. Έτσι λοιπόν, οι γιορτές που τηρεί ακολουθούν τον κανόνα αυτό.

Οι γιορτές χωρίζονται σε δύο κομμάτια:

• Τα Έσμπατ (μέρες Πανσελήνου – 12 ή 13 αναλόγως το έτος)
• Τα Σάμπατ (8)

Έσμπατ

Τα Έσμπατ είναι ίσως πιο προσωπικές γιορτές απ’ότι τα Σάμπατ, καθώς είναι και πιο τακτικές. Συμβαίνουν περίπου κάθε 28 μερές, στην Πανσέληνο, και επικεντρώνονται κυρίως στις ενέργειες της Σελήνης, την Μαγεία, τον διαλογισμό και την επαφή με την Θεά. Εδώ είναι σημαντικό να προσθέσουμε πως η Θεά είναι συνδεδεμένη την Σελήνη και ο Θεός με τον Ήλιο, παρόλαυτα, δεν παραλείπουμε κανέναν από τους δύο στις τελετές μας.

Σάμπατ

Τα Σάμπατ είναι στο σύνολο 8. Τα μισά από αυτά ακολουθούν την θερινή και χειμερινή ισημερία και το εαρινό και φθινοπωρινό ηλιοστάσιο. Τα άλλα 4 είναι μεγάλες γιορτές οι οποίες είναι κέλτικης προέλευσης και συνδέονται με τις φάσεις τις αγροτικής ζωής, της γονιμότητας και της συγκομιδής. Συνολικά, τα Σάμπατ συνδέονται με της αιώνια ιστορία της Θεάς και του Θεού, αντανακλώντας τον κύκλο της ζωής, του θανάτου και της αναγέννησης.

Ο Μύθος της Θεάς και του Θεού στον Τροχό του Έτους

Τώρα θα δούμε αναλυτικά τα ονόματα και τις ημερομηνίες των Σάμπατ, καθώς και το πως αλληγορικά συνδέονται με την ιστορία των Θεών.

• Yule (Χειμερινό Ηλιοστάσιο, ≈21 Δεκεμβρίου): Ο Θεός γεννιέται ως το Ηλιακό Βρέφος από τη Θεά, η οποία εμφανίζεται ως Μητέρα. Είναι η πιο σκοτεινή νύχτα του χρόνου, αλλά το φως αρχίζει να επιστρέφει.

• Imbolc (2 Φεβρουαρίου): Ο Θεός μεγαλώνει, και η Θεά αναρρώνει μετά την γέννα. Το φως δυναμώνει και η φύση αρχίζει να αφυπνίζεται. Η άνοιξη ξεκινά.

• Ostara (Εαρινή Ισημερία, ≈21 Μαρτίου): Ο Θεός βρίσκεται στην ακμή της νεότητάς του, και η Θεά ανθίζει μαζί με τη γη. Η μέρα και η νύχτα ισορροπούν.

• Beltane (1 Μαΐου): Ο Θεός περνά πλέον στην ανδρική ηλικία και ποθεί την Θεά. Ενώνονται και η Θεά μένει έγκυος. Είναι η στιγμή της έκρηξης της ζωής.

• Litha ή Μεσοκαλόκαιρο (Θερινό Ηλιοστάσιο, ≈21 Ιουνίου): Ο Θεός φτάνει στο απόγειο της δύναμής του ως Ήλιος-Βασιλιάς.

• Lughnasadh (1 Αυγούστου): Ο Θεός αρχίζει να αποδυναμώνεται, καθώς η πρώτη συγκομιδή σηματοδοτεί τη σταδιακή του θυσία για να θρέψει τη γη.

• Mabon (Φθινοπωρινή Ισημερία, ≈21 Σεπτεμβρίου): Ο Θεός γερνά, και η Θεά εμφανίζεται ως Σοφή. Το φως αρχίζει να λιγοστεύει, φέρνοντας την προετοιμασία για τον σκοτεινό χειμώνα.

• Samhain (31 Οκτωβρίου): Ο Θεός πεθαίνει και περνά στον Κάτω Κόσμο. Η Θεά θρηνεί, αλλά είναι ήδη έγκυος με τον νέο Ήλιο, που θα γεννηθεί ξανά στο Yule. Ο κύκλος ξεκινά από την αρχή.

Σε επόμενα άρθρα, και καθώς πλησιάζει η κάθε γιορτή θα αναφερθούμε εκτενέστερα σε λεπτομέρειες για τον εορτασμό, αλλά και ιδέες για την διακόσμηση του βωμού μας, κλπ. Εάν έχεις κάποια απορία ή θες να μοιραστείς παραπάνω γνώση, άφησε ένα σχόλιο παρακάτω! 🙂